6.1 Wprowadzenie

Kto gromadzi i udostępnia obrazy i czemu te, a nie inne? Komu wolno swobodnie przeglądać archiwa? Czym się różni obraz prywatny od publicznego? W jakim sensie władza polega na dystrybucji obrazów? Gdzie archiwa stawiają opór? Jak je ożywić? I dlaczego warto zakładać własne?

Zwykliśmy myśleć o przeszłości, łącząc ją z „faktem” lub „prawdą”, które można potwierdzić „dokumentem”. Gdy ich szukamy, często sięgamy do archiwów – historycznych, państwowych, instytucjonalnych. Znajdujemy w nich informacje i/lub obrazy, rzadko skupiając wzrok na strukturze archiwum, która je porządkuje. W perspektywie edukacji wizualnej zachęcamy do tego, aby przyjrzeć się samemu „urządzeniu” jakim jest archiwum – rezygnując z perspektywy, w której jest ono neutralne. Chcemy używać archiwów ze świadomością, że są narzędziami konstruowania rzeczywistości społecznej i jak każde takie narzędzie wymagają dekonstrukcji, aby dobrze zrozumieć zasady i konsekwencje ich działania.