3.5 Biegnący koń


#obrazki z komentarzem
 Czarno-biała karta zawierająca 12 zdjęć konia w galopie. Każde zdjęcie pokazuje kolejny ruch ciała konia, przez co po przypominają stopklatki z filmu przedstawiającego biegnące zwierzę.

Eadweard Muybridge, Sallie Gardner at a Gallop.

Zobacz obrazek z komentarzem kalejdoskop w dziale Oko.

 

Wiek XIX to czas zainteresowania ruchem – rozumianym nie tylko jako nowe możliwości przemieszczania się czy automatyzacja produkcji przemysłowej. Charakterystyczne dla epoki, w której świat zachodni – dosłownie – przyspieszył, jest dążenie do badania możliwości rejestracji ruchu. W 1872 roku fotograf Eadweard Muybridge otrzymał zlecenie polegające na rozstrzygnięciu zakładu. Kwestią sporu było to, czy galopujący koń odrywa od ziemi wszystkie cztery kopyta naraz (tak często przedstawiano konia w galopie w malarstwie olejnym, gdy koń z nogami wyciągniętymi maksymalnie w przód i tył unosił się nad ziemią). Nie dało się tego ustalić, obserwując zwierzę gołym okiem, ówczesne możliwości techniczne fotografii również nie pozwalały zarejestrować procesu galopu.

Do czasu gdy Muybridge po wielu próbach skonstruował system sprzężonych aparatów fotograficznych pozwalających na rejestrację poszczególnych faz biegu konia, który galopując po specjalnie przygotowanym torze, zrywał nici powodujące wyzwalanie kolejnych migawek ustawionych wzdłuż toru aparatów. Zakład udało się rozstrzygnąć (zdarza się, że koń unosi się nad ziemią, ale tylko w tej fazie ruchu, gdy nogi znajdują się pod jego tułowiem – nigdy, gdy są wyciągnięte w biegu), a Muybridge przez resztę życia zajmował się dokumentowaniem ruchu. Jest wynalazcą zoopraksiskopu, urządzenia pozwalającego na animowanie wykonanych klatka po klatce zdjęć, co przyczyniło się do rozwoju kinematografii.

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce lub konfiguracji usługi.