8. Monitoring
8.10 Widzialność
Widzialność w odniesieniu do grup społecznych może oznaczać sprawczość – bycie widzianym/widzianą wynika z uznania istnienia i podmiotowości. Jacques Rancière zaproponował pojęcie „pole widzialności” rozumiane jako przestrzeń politycznego sprawstwa. Bo widzialność pozwala na sprawczość – dzięki byciu widzialnym (np. podczas masowych protestów organizowanych przez różne grupy, w rozmaitych sprawach) ludzie dążą do uzyskania pełni swoich praw.
Przeświadczenie, że celem polityki grup mniejszościowych powinno być osiągnięcie widzialności, choć niepozbawione skutków emancypacyjnych, wiąże się jednak z licznymi pułapkami. Widzialność często osiąga się kosztem autocenzury i wykluczeń w obrębie grupy mniejszościowej, a wystawienie na widok może prowadzić do wystawienia na niebezpieczeństwo. Z samą widzialnością nie wiąże się również automatyczna akceptacja, a wejście w pole widzialności, znalezienie się w sferze publicznej, może oznaczać mniej lub bardziej świadomą zgodę na stereotypizację lub przyjęcie wyznaczonych przez większość ról. Dlatego wiele autorek nawołuje raczej do poszukiwania takich form i stopni udziału w dominującym polu widzenia, które nastawione będą na zmienianie jego struktury, a nie po prostu na poszerzanie go.