5. Pomnik

#Wprowadzenia

5.1 Wprowadzenie


#wprowadzenia

Czy pomniki służą do tego, by na nie patrzeć? Do kogo należy przestrzeń publiczna i jak to negocjować? Co to znaczy, że władza istnieje za pośrednictwem obrazów? Jak atakowanie, niszczenie, zasłanianie pomników wpływa na rzeczywistość społeczną? Co to znaczy, że patrzenie jest polityczne? Jakie pomniki nie istnieją i dlaczego?

W Polsce mówi się nawet o pomnikomanii – kompulsywnej potrzebie stawiania pomników w przestrzeniach publicznych nie tylko dużych miast, ale także małych miasteczek. Jednocześnie pomniki są atakowane, obalane, a także tymczasowo transformowane w aktach manifestowania poglądów politycznych (akcje polegające na ubieraniu pomników w koszulki z napisem „Konstytucja” lub dodawaniu im tęczowych flag). Pomniki są wizualną przestrzenią ścierania tego, co dawne, z tym, co współczesne – ich obecność ujawnia napięcia między polityką historyczną a współczesną sferą publiczną. Forma pomników – górująca, spiżowa, niemożliwa do przesunięcia i negocjacji – nie nadąża za potrzebą renegocjacji wartości, reinterpretowania przeszłości i prowadzenia dialogu w przestrzeni publicznej. Jak patrzeć na pomniki? Co w nich dostrzegać? I czy warto tworzyć nowe?

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce lub konfiguracji usługi.